Even voorstellen

In Jesus Christus liggen verborgen alle schatten van wijsheid en kennis. (Colossenzen 2,3 – NBV).

Deze woorden uit de brief van Paulus aan de Colossenzen zijn mij tijdens de bevestiging als ouderling meegegeven – opnieuw meegegeven want ze begeleiden mij al meer dan 30 jaar.

Maar even eerst voorstellen: mijn naam is Ulrich Fuchs en sinds 25 februari ben ik pastoraal ouderling. Afkomstig ben ik uit Duitsland (bouwjaar 1977) en woon samen met mijn vrouw inmiddels bijna 17 jaar in Julianadorp. Wij hebben drie kinderen (13/11/8) en werken beide voor een producent van kinderwagens.

Eigenlijk een baan veer weg van wat ik eigenlijk gestudeerd heb: theologie (en journalistiek) aan de FAU Erlangen-Nürnberg. Tijdens mijn studie in Erlangen heb ik ook mijn vrouw 2001 ontmoet. Sinds 2005 zijn we getrouwd en einde 2006 zijn we naar Nederland verhuist, eerst een jaar naar Den Helder en sinds december 2007 wonen wij hier in Julianadorp.

Ondanks dat wij hier al zo lang wonen zijn we pas vorig jaar lid geworden van de PKN in Julianadorp. In de jaren hiervoor waren wij lid van de Deutsche Evangelische Gemeinde (DEG) in Amsterdam. Mijn vrouw was hier actief als Kirchenrätin (ouderling) en voor de kinderdienst. Ikzelf mocht er enkele keer in Amsterdam tijdens de vakantie van onze dominee of in tijden, dat er geen dominee was, diensten als voorganger invullen. Bij de doop van onze dochter 2016 heeft onze dominee van de DEG- die ook coördinator was voor alle Duitse vakantiediensten in Nederland – mij gevraagd of ik niet ook Duitse vakantiediensten (in Julianadorp) voor wil gaan. Al de volgende vakantieseizoen bleek het nodig te zijn en sinds 2017 ben ik als predikant, maar vooral ook lid van de “kerk en recreatie” groep actief betrokken.

De woorden van Paulus, die mij al zo lang begeleiden: deze keer heb ik ze zelf gekozen. 1991 heeft een dominee ze voor mij gekozen voor mijn Konfirmation (belijdenis viering). Na 8 maanden wekelijks onderwijs en een dienst met catechismusexamen mochten wij (ik samen met 8 andere 14-jarige uit mijn dorp) de persoonlijke bevestiging van de doop en daarmee de bewuste bekentenis tot het christelijk geloof en het lidmaatschap van de kerk vieren. Hiermee begon het (kerkelijke) volwassen leven. Toelating tot het Heilig Avondmaal. De mogelijkheid om peetouder te worden. Stemrecht voor verkiezingen en zelf verkiesbaar zijn. Maar ook het recht de kerk te verlaten.

Ik ben trouw aan de kerk gebleven en was meerdere jaren samen met mijn zus koster van “onze” kerk. “Mijn” kerk, want hier heb ik ook voor het eerst gepreekt en is mijn oudste zoon – ondanks dat wij al hier woonden – gedoopt.

Bij hem is alle wijsheid en kennis te vinden – mijn zoektocht naar deze schat is nog steeds gaande. In die zin heb ik ook de vraag om ouderling te worden positief beantwoord. Als ouderling hoop ik naar u te kunnen luisteren, te praten over (o.a.) het geloof en een stukje met u mee te gaan in het leven van alledag. Ik heb er naast veel zin in ook behoorlijk respect voor deze uitdaging. En in ieder geval vind ik het fijn om op deze manier een steentje bij te dragen aan onze gemeente.

Hartelijk groet en misschien tot binnen kort, Ulrich Fuchs